।।श्री कामाक्षीदेवी प्रसन्नास्तु।।

अणिमादिगुणोदारामकाराद्यक्षरात्मिकाम् । 

अनंतशक्तिसहितां कामाक्षीं चिंतयाम्यहम् ।।१।।

चंडवीरां चंडमायां चंडमुंडप्रभंजिनीम् ।
तां नमामि च देवेशीं कामाक्षीं चिंतयाम्यहम् ।।२।।

या माया मधुकैटभप्रमथिनी या माहिषोन्मूलिनी
या धूम्रेक्षणचंडमुंडमथिनी या रक्तबीजाशिनी ।
शक्तिः शुंभनिशुंभदैत्यदलिनी या सिद्धलक्ष्मीः परा
सा चंडी नवकोटिमूर्तिसहिता मां पातु विश्वेश्वरी ।।३।।

जयन्ती मंगला काली भद्रकाली कपालिनी ।
दुर्गा क्षमा शिवा धात्री स्वाहा स्वधा नमोsस्तु ते ।।४।।

नमो देव्यै महादेव्यै शिवायै सततं नमः ।
नमः प्रक्रतै भद्रायै नियताः प्रणताः स्म ताम् ।।५।।

सर्वमंगलमांगल्ये शिवे सर्वार्थसाधिके ।
शरण्ये त्र्यंबके गौरि नारायणि नमोsस्तु ते ।।६।।

स्रष्टिस्थितिविनाशानां शक्तिभूते सनातनि ।
गुणाश्रये गुणमये नारायणि नमोsस्तु ते ।।७।।

त्वयैतद्धार्यते विश्वं त्वयैतत्स्रज्यते जगत् ।
त्वयैतत्पाल्यते देवि त्वमत्स्यंन्ते च सर्वदा ।।८।।

विस्रष्टौ स्रष्टिरुपा त्वं स्थितिरुपा च पालने ।
तथा संह्रतिरुपान्ते जगतोsस्य जगन्मये ।।९।।

चितिरुपेण या क्रत्स्न्नमेतद्वयाप्य स्थिता जगत् ।
नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमो नमः ।।१०।।

इंद्रियाणामधिष्ठात्री भूतानां चाखिलेषु या ।
भूतेषु सततं तस्यै व्याप्त्यै देव्यै नमो नमः ।।११।।

किं वर्णयाम तव रुपमचिंत्यमेतत्
किं चातिवीर्यमसुरक्षयकारि भूरि ।
किं चाहवेषु चरितानि तवाति यानि
सर्वेषु देव्यसुरदेवगणादिकेषु ।।१२।।

हेतुः समस्त जगतां त्रिगुणापि दोषै
र्न ज्ञायसे हरिहरादिभिरप्यपारा ।
सर्वाश्रयाsखिलमिदं जगदंशभूत
  मव्याक्रता हि परमा प्रक्रतिस्त्वमाद्या ।।१३।।

मेधाsसि देवि विदिताखिलशास्त्रसारा
दुर्गासि दुर्गभवसागरनौरसंगा ।
श्रीः कैटभारिह्रदयैकक्रताधिवासा
गौरि त्वमेव शशिमौलिक्रतप्रतिष्ठा।।१४।।

देव्या यया ततमिदं जगदात्मशक्त्या
निःशेषदेवगणशक्तिसमूहमूर्त्या ।
तामंबिकामखिलदेवमहर्षिपूज्यां
भक्त्या नताः स्म विदधातु शुभानि सा नः ।।१५।।

यस्याः प्रभावमतुलं भगवाननंतो
ब्रह्मा हरश्च न हि वक्तुमलं बलं च ।
सा चंडिकाsखिलजगत्परिपालनाय
नाशाय चाशुभभयस्य मतिं करोतु ।।१६।।

या श्रीः स्वयं सुक्रतिनां भवनेष्वलक्ष्मीः
पापात्मनां क्रतधियां ह्रदयेषु बुद्धिः ।
श्रद्धा सतां कुलजनप्रभवस्य लज्जा
तां त्वां नताः स्म परिपालय देवि विश्वम् ।।१७।।

दुर्गे स्म्रता हरसि भीतिमशेषजंतोः
स्वस्थैःस्म्रता मतिमतीव शुभां ददासि ।
दारिद्र्यदुःखभयहारिणि का त्वदन्या
सर्वोपकारकरणाय सदाssर्द्रचित्ता ।।१८।।

शरणागतदीनार्तपरित्राणपरायणे ।
सर्वस्यार्तिहरे देवि नारायणि नमोsस्तु ते ।।१९।।

सर्वस्वरुपे सर्वेशे सर्वशक्तिसमन्विते ।
भयेभ्यस्त्राहि नो देवि दुर्गे देवि नमोsस्तु ते ।।२०।।

देवि प्रसीद परिपालय नोsरिभीते
र्नित्यं यथाsसुरवधादधुनैव सद्यः ।
पापानि सर्वजगतां प्रशमं नयाशु
उत्पातपाकजनितांश्च महोपसर्गान् ।।२१।।

शूलेन पाहि नो देवि पाहि खड्गेन चाम्बिके ।
घंटास्वनेन नः पाहि चापज्यानिः स्वनेन च ।।२२।।

प्राच्यां रक्ष प्रतीच्यां च चंण्डिके रक्ष दक्षिणे ।
भ्रामणेनात्मशूलस्य उत्तरस्यां तथेश्वरि ।।२३।।

सौम्यानि यानि रुपाणि त्रैलोक्ये विचरंति ते ।
यानि चात्यंतघोराणि तै रक्षास्मांस्तथा भुवम् ।।२४।।

खड्गशूलगदादीनि यानि चास्त्राणि तेsम्बिके ।
करपल्लवसंगीनि तैरस्मान् रक्ष सर्वतः ।।२५।।

देवि प्रपन्नार्तिहरे प्रसीद
प्रसीद मातर्जगतोsखिलस्य ।
प्रसीद विश्वेश्वरि पाहि विश्वं
                           त्वमीश्वरी देवि चराचरस्य ।।२६।। (५ वेळा मणायेचे)

कामेश्वरि जगन्मातः सच्चिदानंदविग्रहे ।
ग्रहाणार्चामिमां प्रीत्या प्रसीद परमेश्वरी ।।२७।।

प्रणतानां प्रसीद त्वं देवि विश्वार्तिहारिणी ।
त्रैलोक्यवासिनामीड्ये लोकानां वरदा भव ।।२८।।

विज्ञानव्रद्धिं ह्रदये कुरु श्रीः
सौभाग्यव्रद्धिं कुरु मे ग्रहे श्रीः ।
दयासुव्रद्धिं कुरुतां मयि श्रीः
सुवर्णव्रद्धिं कुरु मत्करे श्रीः ।।२९।।

मातः प्रसीद परिपालय चार्यधर्मम्
प्रथ्व्यां प्रसारय तमेव शुभावहं च ।
धर्मे रतिं कुरु तथैव सदा जनानाम्
सभ्दाग्यभोगविपुलां कुरु हिंदभूमिम् ।।३०।।

काले वर्षतु पर्जन्यः प्रथिवी सस्यशालिनी ।
देशोsयं क्षोभरहितो ब्राम्हणाः सन्तु निर्भयाः ।।३१।।

अपुत्राः पुत्रिणः सन्तु पुत्रिणः सन्तु पौत्रिणः ।
अधनाः सधनाः सन्तु जीवन्तु शरदां शतम् ।।३२।।

सर्वेsत्र सुखिनः सन्तु सर्वे सन्तु निरामयाः ।
सर्वे भद्राणि पश्यन्तु मा कश्चिद् दुःखमाप्नुयात् ।।३३।।
   

जगदंब उदयोsस्तु ! उदयोsस्तु !! उदयोsस्तु !!!
                          

  देव्युवाच --

सर्वाबाधाविनिर्मुक्तो धनधान्यसमन्वितः ।
मनुष्यो मत्प्रसादेन भविष्यति न संशयः ।।३४।।

तथास्तु ! तथास्तु !! तथास्तु !!!
।। श्रीक्रष्णार्पणमस्तु ।।